Talasoterapia, hipoterapia, hortiterapia… nie sposób wyliczyć je wszystkie. W pewnych przypadkach poprawnie przystosowana terapeutyka ma szansę istotnie osłabić symptomy dolegliwości czy nawet uniemożliwić. jej przebieg. Czasami specjalna kuracja jest wskazana dla właściwej egzystencji – jak choćby w przypadku niewydolności płuc, na która pomaga tlenoterapia.
Dlaczego właśnie tlenoterapia?
Terapia tlenem zapisywana jest przede wszystkim chorym, które zmagają się z niewydolnością płuc. Przyczyn choroby może być naprawdę sporo; od astmy oskrzelowej aż po zwłóknienie torbielowate; Terapię tlenową sugeruje się wszystkim osobom, które chorują na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc, samoistne włóknienie płuc czy BPD. Terapia tlenem prowadzona jest najczęściej z użyciem niezawodnego aparatu, jakim jest koncentrator tlenu. Priorytetem terapii tlenowej będzie podniesienie obecności tlenu w pęcherzykach płucnych. Aparatura pompuje tlen do układu oddechowego użytkownika; w kolejnym kroku tlen trafia również do jego krwi. Hemoglobina z unormalizowanym zagęszczeniem tlenu zapobiega kwasicy, innymi słowy jednej z wielu możliwych i niebezpiecznych efektów niedotlenienia organizmu i tkanek wewnętrznych.
Jak działa koncentrator tlenu?
Zasadniczą akcją, jaką wykona uruchomiony koncentrator tlenu, jest zdobycie (a tak naprawdę: wchłonięcie) powietrza z najbliższego otoczenia. Następny etap to jego sprężenie; po tej czynności powietrze zostaje przepuszczone przez specjalistyczne sitka, a tlen zostaje odseparowany od azotu. Użytkownik otrzymuje jedynie tlen – korzystając ze skutecznej maseczki albo wąsów tlenowych. Co ważne, skupienie takiego tlenu jest zazwyczaj dość wysokie – wynosi się pomiędzy 91 a 95%.